XXI - czyli nadzieja umiera ostatnia.

~***~

Lalki plastikowe,

Umysły papierowe,

Stalowy wzrok.

W posiłku chemia,

Oh, zaraz anemia,

Internetowy amok.

Dragi na kaca

I znowu praca!

Jutro w tył krok.

Miłosne emotki

Vine - słodkie kotki,

Zabity smok.

I tylko ja biedna,

Boga krewna,

Poeta epok.

Wśród piasków stoję

Rany swe goję,

 Nastaje mrok.

Ja - Nadzieja,

Na podgniłych kniejach

Waszych zwłok.

~***~

Manekiny.

 ~***~

Już nawet manekiny na wystawach

W skromnych szmatkach,

Ze wzrokiem pustym

Noszą w sobie więcej życia

Niż tłumy i masy

W tych samych skrawkach

I sercem pustym.

~***~

Strzępek wstępu

Cholerne pierwsze posty

Na tych cholernych blogach

Doprowadzają mnie do apopleksji

I budzą uśpiony dekadentyzm.

Dziękuję.

          Uwielbiam wszelkiego typu kreatywną rozrywkę.

          Zwłaszcza związaną z pisaniem, chociaż zdarza mi się też złapać za coś zupełnie innego.

          Gromadzę stosy książek,

          Zapisuję pliki kartek,

          Brudzę palce w atramencie,

          I nienawidzę cholernego wstępu.

Cześć, to ja.

Nie wiem, nie pytaj.